Het verschilt wat mensen zeggen, en willen, van de overheid.

‘Mensen willen geen boor. Ze willen een gat in de muur’.

Zo stelt Theodore Levitt, professor van Harvard Business School. Mensen doen meestal maar wat. Het gaat hen om het gat; niet om de boor.

Vervolgens krijgen ze een boor in de hand gedrukt en mogen ze zelf een gat maken. Burgerparticipatie in optima forma.

Denk aan de daadwerkelijke behoefte (en niet aan het daadwerkelijke gedrag).
Zaak is om mensen niet alleen te beoordelen op demografische en sociaal-economische kenmerken.

Mensen in hokjes duwen is niet handig.

Leer van van wat mensen (al) doen.
Achterhaal wat hun gedrag veroorzaakt.

De opgave zou moeten zijn om mensen te helpen om hun doelen (‘gaten’) te bereiken.

Dit is wat anders, dan de omgeving aanpassen aan het huidig gedrag van de mensen.

Zie onderstaand voorbeeld. Het is de omgekeerde wereld.

De bewoners van het Brediuskwartier die zich hebben verenigd in het actiecomité Vrienden van het Bredius zijn niet blij met de oplossingen van de gemeente om de overlast van hangjongeren tegen te gaan. Dit blijkt uit een brief waarin ze schrijven absoluut geen hek te willen om het veldje aan de Burgemeester ’s Jacoblaan. Ze zijn ook bezig met een petitie om de gemeente op andere gedachten te krijgen.
(BussumsNieuws, 20 september 2016)

De kerntaak van de overheid is om mensen te helpen vooruitgang te boeken
De overheid heeft als taak om ervoor te zorgen dat mensen vooruitgang boeken bij hun werk, hun werk en privéleven.

Kijk naar Google en -in mindere mate naar- Facebook. Google is ontworpen voor de taak
om snel informatie te vinden. Niet voor een statische zoekopdracht om gegevens te rubriceren.

Google is geen telapparaat; Google geeft antwoord op informatiebehoeften.

Zoek bij Google op een voetbalclub. Het eerste zoekresultaat is de uitslag van de wedstrijd (behoefte).

Wat wil een burger? (behoeftebepaling)
In de blog ‘de reden waarom de overheid bij vele burgers totaal niet boeit‘ wordt ingegaan op het reptielenbrein. Burgers zoeken (meer)opbrengsten.

What’s in it for me?

Burgerparticipatie ontstaat als de overheid actief -richting de burger- communiceert. Het is een transitie van mededelen naar communiceren.

Meet continu de beleving van de burger
Elke serieuze poging om de perceptie van burgers in kaart te brengen, begint met het inrichten van een goed meetsysteem. De ruggengraat van elke burgerbeleving is grondig marktonderzoek.

Durf de (behoefte)vraag aan de burger te stellen.

Denk aan de woorden van Walt Disney: If you can dream it, you can do it.

Definieer het ‘gat’ van de gemeente. Het boormachine is het gemeentehuis.
Mensen zijn kuddedieren. Altijd op zoek naar richting. Het zou mooi zijn, als de gemeente deze richting geeft.

Geef als gemeente aan welk ‘gat’ je nastreeft. Bepaal dit gat in samenwerking met de inwoners en andere belanghebbende partijen van de gemeente.

Raadpleeg burgers in een burgerpanel en laat hun onderdeel van het boormachine zijn.

Nieuwe denkwijzen en oplossingen ontstaan…

Stel je eens voor. Binnen de eigen gemeente neem je de rol van John F. Kennedy in. Hij beloofde in 1961: we gaan naar de maan!

Wat voor impact had dat op de burgers?

Kortom,
Betrek de mens en kietel daarbij hun (niet-gedefinieerde) behoeften. Samen boor je vervolgens het gat.

Ben duidelijk en kies één gat.

Een gat in de markt euhhh gemeente…